Waar was de slotenmaker Utrecht?

Ik ging op kamp met dertig leerlingen. Dit was een klus, een moeilijke maar erg leuke klus. Alles ging goed tot de eerste avond. Een leerling zat opgesloten op de wc, het slot ging met geen mogelijkheid meer open. Uiteindelijk heb ik de slotenmaker Utrecht maar gebeld, omdat dit mij de beste oplossing leek. Ze konden er binnen een uur zijn – de plek lag wat afgelegen en was moeilijk te vinden. Ik heb een uur met de leerling gepraat, tussen de deur door. Hij was goed en niet in paniek, hij had alleen erg honger. Zo zielig. Na een uur was de slotenmaker Utrecht er nog niet. Ik belde ze en ze zeiden dat hij al lang onderweg was. Ik snapte er niks van. Ik ging toen even bij de andere leerlingen kijken en toen zag ik dat daar inderdaad de slotenmaker Utrecht stond. De kinderen waren hem van alles aan het vragen, hij kon met geen mogelijkheid van ze af komen. Hier moest ik wel om lachen. Hij heeft toen meteen de deur opengemaakt, dit ging gelukkig aardig soepel. Hij was bevrijd! We hebben hem meteen een lekkere bord eten gegeven. Daarna is het kamp alleen nog maar leuker geworden.